Υπάρχει “συνέχεια” του ελληνικού γονιδιώματος; (ανάλυση αρχαίου DNA)

Για το αυθεντικό κείμενο προ της απαιτούμενης για την παρούσα παρουσίαση επεξεργασίας ανατρέξτε στη πηγή στο τέλος του άρθρου. Το ιστολόγιο παραθέτει πληροφορίες και δεν συμφωνεί απαραιτήτως με όλα τα στοιχεία και τις απόψεις που παρουσιάζονται. ❃❃❃ Του Παντολέοντος Φλωρόπουλου Η λέξη «Έλλην» είναι σύνθετη από το Ελ και το λην. Όπου Ελ είναι ο (θεός) Ήλ – ιος, ο ζωοδότης, ο φωτοδότης. Η κατάληξη της λέξης «ήλ ιος» σημαίνει ότι αυτό το ουράνιο σώμα που δίνει ζωή στη γη, αντλεί το φως του από τον Ελ ή Ηλ, δηλαδή τον Θεό. Ο Ήλιος δεν ήταν Θεός, ήταν αυτός που αντλούσε ή δεχόταν φως από το Θεό και, με τη σειρά του αυτός το έδινε στη γη. Image from Google Ελ ή Ηλ, όπως: Ηλεία, δηλαδή η χώρα του Ήλιου. Η Ελ υμπία ή Ολυμπία δεν είναι τυχαίο που βρίσκεται στην Ηλεία. Όπως και ο Όλυμπος δεν είναι τυχαίο που βρίσκεται στην Ελ λάδα. Και λην, είναι απαρέμφατο του ρήματος λάω, που σημαίνει βλέπω. Έλ – λην δηλαδή σημαίνει «αυτός που (μπορεί και) βλέπει τον Ήλιο», δηλαδή αυτός που (μπ

Πολύ συνοπτικά, το Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο είναι η απεικόνιση των φωνημάτων (των φθόγγων, των “ήχων ” ) όλων των γλωσσών του κόσμου. Δεν αφορά ούτε τον τρόπο γραφής κάθε γλώσσας (καθώς πολλές γλώσσες δεν έχουν καν σύστημα γραφής) ούτε μέσο “ συνεννόησης ”  όλων των ομιλητών του κόσμου. Είναι ένα πολύτιμο εργαλείο καταγραφής κάθε εκφωνήματος από οποιαδήποτε γλώσσα που χρησιμοποιείται από τους γλωσσολόγους, τους επιστήμονες που μελετούν συστηματικά το φαινόμενο “ γλώσσα ” , καθώς, πολλές φορές, υπάρχει ανάγκη μελέτης δεδομένων περισσότερων γλωσσών, άγνωστων σε αυτούς. Συγκεκριμένα, αποτελεί εργαλείο του κλάδου που ονομάζεται Φωνητική , η οποία μελετά τις πραγματώσεις κάθε φθόγγου της εκάστοτε γλώσσας. Για παράδειγμα, ο ήχος “ α ”  όπως στην άρπα , στο ΔΦΑ καταγράφεται ως  “ a ” . Ο ήχος  “ θ ”  όπως στο θέατρο , καταγράφεται ως  “ θ ” . Αν δηλαδή θα θέλαμε να αποδώσουμε τη λέξη θάλασσα στο ΔΦΑ, θα γράφαμε /θalasa/ (η θέση του τόνου είναι ακριβώς πριν από τη συλλαβή που τονίζεται, δηλ

της Μαίρης Βηλαρά Σύμφωνα με τον Γερμανό φιλόλογο -και γλωσσολόγο- George Curtius  (1820-1885), η λέξη Όλυμπος   προέρχεται από τη ρίζα  -λαμπ-  και ερμηνεύεται σαν ο ολολαμπής, ο ολόλαμπρος ή ο ολόλευκος . Έτσι, οι Ολύμπιοι θεοί είναι οι  «Λαμπεροί ή Λάμποντες θεοί». Image from Google Δίας ή Ζευς:   Το όνομα του Δία [ή με μια μικρή παραλλαγή του πρώτου γράμματος ( Δ ίας -  Β ίας)], είναι ένα από τα κατ’ εξοχήν ονόματα δύναμης, δηλαδή παραπέμπει στη  δύναμη (βία)  και την  εξουσία  του μεγάλου θεού. Μερικοί ετυμολογούν το όνομά του σε σχέση με τη  ζωή  (~Ζευς), δηλαδή  «ζωοδότης» ,   λόγω του ότι είναι ο γεννήτορας των θεών και των ανθρώπων ή από το αρχαιοελληνικό ρήμα  «ζεύγνυμι»  (= βάζω κάτω από το ζυγό, υποτάσσω, συνδέω, ενώνω), επειδή ο Δίας, μετά την κατατρόπωση του πατέρα του, του Κρόνου, ανέλαβε να ενώσει ξανά τον κόσμο και να τον υποτάξει στη δική του κοσμική εξουσία. Ήρα:   Μερικοί θεωρούν πως το όνομα της Ήρας προέρχεται από αναγραμματισμό της λέξης  «ἀήρ

μία οπτική Το ποίημα του Σεφέρη  Ο γυρισμός του ξενιτεμένου   αναφέρεται σε ένα μοτίβο που επανέρχεται ίσως  συχνότερα από οποιοδήποτε άλλο, τουλάχιστον κατά την ώριμη περίοδο συγγραφής του, αυτό της Οδύσσειας και του   εξανθρωπισμένου Οδυσσέα .  Συγκεκριμένα παραλληλίζεται η σκηνή της αναγνώρισής του με την Πηνελόπη όταν επέστρεψε στην Ιθάκη, κάτι που διαφαίνεται με αναφορές σε ολόκληρο το ποίημα ( χρόνια ξενιτεμένος ήρθες  στ. 2,  γυρεύω τον παλιό μου κήπο  στ. 6 κ.ο.κ.). ― Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις; χρόνια ξενιτεμένος ήρθες με εικόνες που έχεις αναθρέψει κάτω από ξένους ουρανούς μακριά απ' τον τόπο το δικό σου. ― Γυρεύω τον παλιό μου κήπο· τα δέντρα μού έρχουνται ώς τη μέση κι οι λόφοι μοιάζουν με πεζούλια κι όμως σαν ήμουνα παιδί έπαιζα πάνω στο χορτάρι κάτω από τους μεγάλους ίσκιους κι έτρεχα πάνω σε πλαγιές ώρα πολλή λαχανιασμένος. ― Παλιέ μου φίλε ξεκουράσου σιγά-σιγά θα συνηθίσεις· θ' ανηφορίσουμε μαζί στα γνώριμά σου μονοπάτια θα ξαποστάσουμε μαζί κάτω απ' το θόλο

άποψη   θηλυκό  η  εικόνα   ενός τοπίου όπως φαίνεται από ένα συγκεκριμένο σημείο, συνήθως κάπου ψηλά η  οπτική γωνία   από την οποία βλέπει κάποιος ένα πράγμα, μια υπόθεση, ένα ζήτημα η  γνώμη   που έχει κάποιος για κάτι [Βικιλεξικό] άποψη  1  η [ápopsi]  Ο33   :   1. ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται, κρίνει και αντιμετωπίζει κάποιος ένα γεγονός, μια κατάσταση, ένα φαινόμενο, η γνώμη που έχει σχετικά με αυτά:  Εκφράζω την προσωπική μου  ~ . Έχω την  ~  ότι …  Kατά την άποψή μου δεν έχεις δίκιο. (Δεν) έχω  ~  γι΄ αυτό το θέμα. Aυτό είναι άποψή σου, εγώ όμως διαφωνώ. Yπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής. Συμφωνώ με τις πολιτικές / επιστημονικές / αισθητικές του απόψεις.  ΦΡ  μετακινώ* κπ. από τις απόψεις του.   2.  καθεμιά από τις μορφές με τις οποίες εμφανίζεται ή εκδηλώνεται κτ.· πλευρά 5α :  Εξετάζω ένα ζήτημα από νομική  ~  / από διάφορες απόψεις. Aπό αρχιτεκτονική  ~  το κτίριο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Aυτό το αυτοκίνητο υπερέχει έναντι των άλλων από τη

(χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά) Στη Ρουμανία, κοντά στο Δέλτα του ποταμού Δούναβη στα σύνορα με την Ουκρανία, υπάρχει ένα χωριό στο οποίο εδράζει ένα από τα σημαντικότερα κέντρα ελληνισμού στην Ευρώπη, το Izvoarele (Πηγές). Η πόλη έχει 2049 κατοίκους. Το 54,4% του πληθυσμού είναι  Ρουμάνοι , ενώ το 45,3% είναι  Έλληνες . Πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη Ελληνική Κοινότητα στην Ευρώπη.  Το χωριό ιδρύθηκε από Θρακιώτες που το 1826 ακολούθησαν το Ρωσικό Στρατό (ο οποίος είχε φτάσει μέχρι την Ανδριανούπολη). Aρχικά εγκαταστάθηκαν κάπου στην Ρωσία αλλά το 1830 αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Στην πορεία τους προς την πατρίδα αναγκάστηκαν να σταματήσουν στο χωριό αυτό κι έκτοτε έμειναν εκεί. Μέχρι σήμερα, όχι μόνο έχουν παραμείνει Έλληνες αλλά μιλούν ακόμη την Ελληνική Γλώσσα και μάλιστα με τους ιδιωματισμούς της Θράκης. Το χωριό είναι παραμελημένο και οι συνθήκες διαβίωσης πολύ δύσκολες. Υπάρχει Ελληνικό σχολείο το οποίο ενώ παλιότερα στεγαζόταν στο κτίριο του Ρουμάνικου σχολείου, τώρα γ

(από την ΟΟΔΕ) Εισαγωγικά:  Σε κάθε εξέλιξη της, η πρόοδος των τεχνικών μέσων χαρακτηρίζεται θετικά ή αρνητικά συνήθως από τις προθέσεις του δημιουργού της και από την καλή ή κακή χρήση της. Έτσι, θετική είναι η νέα σχετικά δυνατότητα δημιουργίας των blogs (ιστολογίων) η οποία άνοιξε ορίζοντες στην πληροφόρηση και την επικοινωνία, όμως πολλοί ήταν εκείνοι που έκαναν κακή χρήση της, προκειμένου να μεταφέρουν προχειρολογίες και ιδεοληψίες, από το καφενείο της γειτονιάς τους, στο διαδίκτυο. Κάποια  blogs  λοιπόν, ακολουθούν συστηματικά μια μόδα της εποχής, να γράφουν και να αντιγράφουν ό,τι να ’ναι (με κύρια πηγή το εύκολο και τσάμπα διαδίκτυο…) χωρίς να το ελέγχουν, χωρίς να εξετάζουν βαθύτερα την αξιοπιστία της πηγής. Σε ένα από αυτά τα  blogs , το οποίο όπως και άλλα παρόμοια, διαστρέφει συστηματικά την ιστορία ενώ εκτίθεται διαρκώς από τις αναξιόπιστες «πηγές» του (κίτρινος τύπος, διάφορες ιστοσελίδες, αλλά ποτέ έγκυρη βιβλιογραφία), διαβάσαμε τώρα τελευταία μια απίστευτη ανακρίβεια:

Μπορεί να είναι μια εργασία, ένα μήνυμα, διάβασμα για απόκτηση κάποιου διπλώματος, ολοκλήρωση κάποιου task στη δουλειά, ή και όλα μαζί. Σημασία έχει ότι μέσα στην καθημερινότητα βαμβαρδίζεσαι από πλήθος πραγμάτων που εσύ επέλεξες, και παρά ταύτα δεν τα φέρνεις εις πέρας. Γιατί συμβαίνει αυτό; (χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά) Δεν αναφερόμαστε σε όλων των ειδών τις αναβολές. Κάποιες φορές φταίει η κούραση, κάποιες η έλλειψη κινητήριας δύναμης, κάποιες φορές απλά υπάρχουν χρησιμότερα ή πιο διασκεδαστικά πράγματα να κάνεις. Κάποιες φορές απλά δεν θες. Μιλάμε για ένα ειδικό αίσθημα απώθησης μιας ενέργειας που ακόμα και οι ίδιοι δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε. Λες: “μα θέλω τόσο να γράψω καλά στις πανελλήνιες, να σπουδάσω . Γιατί δεν σηκώνομαι να διαβάσω;!”,  “αφού για αυτή τη δουλειά σπούδασα, γιατί δεν θέλω να πάω στο γραφείο; ”. Αυτού του είδους οι απωθήσεις δεν εμφανίζονται στους τεμπέληδες και στους άεργους (ή τουλάχιστον δεν αναφερόμαστε σε αυτούς επί της παρούσης).  Εμφανίζονται στους ιδ